Tica Bus naar Managua; 29-08-08

Vroeg opgestaan (05.30 uur), nog met het gepiep van de stoplichten voor voetgangers in de oren. Het stadsverkeer is langzaam opgang gekomen en het leven in San Jose is weer in volle gang.

Het ´inchecken´ bij de Tica bus gaat dit keer vanzelf. Tov vorige keren is er hea geautomatiseerd, waardoor het allemaal wat sneller (lijkt) te gaan .... Vorige keer ging alles nog met lijsten op papier met pen, nu is het en kwestie van paspoortnummer intikken in de computer en mijn ticket komt er zo uitrollen! Ook mijn rugzak wordt voorzien van een nummer. Ik probeer een kop koffie te scoren, al slaat in de horeca hoek de stress pas echt goed toe. Een persoon in de bediening, een magnetron die niet werkt (voor het opwarmen van water en soep), etc. Op de valreep lukt het me toch de koffie naar binnen te werken. Ik heb stoelnummer 35 en zit naast een vrouw, die komt oorspronkelijk uit Nicaragua en woont nu samen met haar moeder in San Jose (CR). We praten wat over CR en Nicaragua over het toen, nu en de toekomst, etc. Belangrijke onderwerpen, want het onderling verschil van de diverse landen (Guatemala, Honduras, El Salvador, Nicaragua, Costa Rica, Panama en Colombia) in deze regio wordt goed zichtbaar. Het lijkt CR voor de wind te gaan en plukt de vruchten van het toerisme. Nicaragua heeft echter nog een aantal jaren voor de boeg en dat zie je. Op dit moment zit ik in een intercafe in Esteli en staat er een vrouwtje, met kind op de arm, naast me te bedelen voor geld.

Enfin, de grensovergang tussen CR en Nicaragua ging ook soepel. Ik zie daar altijd weer een beetje tegenop. Dat gedoe van bus in, bus uit, tas controle, stempel hier, een paar dollar daar, etc. Ook hier was er ea veranderd. De paspoorten werden van tevoren ingenomen, zodat niet iedereen eindeloos in de rij hoeft en voor de tascontrole moet je op een visitatieknop drukken. Het lot bepaalt wat het wordt; rood is tascontrole en groen is doorlopen. Ik had ROOD! ´Oh nee´ dacht ik nog, een tas van 65 liter (20,5kg), die ze willen gaan doorzoeken !? Maar ik trof een vriendelijke beambte aan een tafeltje, die bij het zien van mijn rugzak voldoende had aan mijn handbaggage :)

De nacht doorgbracht in het hotel van de Ticabus in Managua (geheel nieuw uit 2006-2007).
De tijd (enkele uren), dat ik nu in Nicaragua ben, is de stroom zo´n 4 keer uitgevallen ...