Costa Rica - San Jose 12 & 13-10-08

Intussen ben ik aangekomen in San Jose (hoofdstad CR). De terugreis met de Ticabus ging voorspoedig. De procedure was wederom anders als alle andere keren ervoor! (pfff) De grensovergang Nicaragua - Costa Rica is langzaam maar zeker veranderd in één grote modderpoel. Er ligt één asfaltweg van land naar land, maar hier wordt geen onderhoud aan gepleegd en de overgang bestaat dan ook uit hoofdzakelijk uit gaten in de weg gevuld met water ...... Verder heeft ook Midden Amerika (helaas) kennis gemaakt met het ´plastic´ tijdperk en alles wat je koopt wordt in een plasticzakje gedaan (ook een flesje/ blikje cola). Bij drinken krijg je standaard een plastic rietje cadeau. In Midden Amerika is eten op straat (halen) heel gewoon. Het eten dat je koopt, wordt verpakt in ....... (jawel) plastic, of tegenwoordig in piepschuim bakjes (zodat het eten langer warm blijft). Het begint te komen in CR en Panama, om het vuilnis in een prullenbak te deponeren. Maar je kunt eigenlijk wel stellen, dat de huidige Latino hier niet mee is opgegroeid. Dus vuilnis gooi je op de grond, je kunt je wellicht voorstellen hoe zo´n grensovergang er uit moet zien (als iedereen zijn vuilnis op de grond gooit!). In Costa Rica en Panama zie je laatste jaren schoonmaakacties, om het vuil de baas te blijven en de toerist zo tevreden te stellen. De straten van Midden Amerika zijn niet schoon te noemen. Intussen vraagt de gemeente van Managua zich af, waar men het geld vandaan moet halen om het oppervlakte water schoon te maken. Openbare waterpartijen in de hoofdstad drijven vol met plastic en afval. Een duidelijk voorbeeld van ´kip - ei verhaal´ of struisvogel politiek; men struikelt over vuil en begint met opruimen, maar men steekt geen energie in het verhelpen van de oorzaak .... (het deponeren van vuil in het openbaar).

Vandaag was het de laatste aankopen doen en de tas nogmaals opnieuw inpakken. Het was een ´race´ tegen de klok. Intussen bouw je tóch een heel netwerk aan mensen op en die moeten natuurlijk allemaal gedag gezegd worden. Kerstliedjes kan ik niet meer horen, want de kerstverkoop is hier intussen in VOLLE gang en daar hoort natuurlijk kerstmuziek bij (het is begin Oktober!). Vanmiddag een detaillist bezocht, die veel weg had van een HEMA maar dan in Costa Rica :) Prijzen in de winkel zijn vrijwel gelijk aan die in Europa maar dan in Dollars, voor mij als Europeaan dus wel iets goedkoper, maar voor een Tica moet het onbetaalbaar zijn! Een pak A4 papier kost 5 dollar! Speelgoed voor kinderen (lego, barbie, etc) heeft dezelfde prijs als in Nederland. Vanmiddag een houten handgemaakte stoel gekocht (voor thuis ;)), ik had de stoel eind augustus al gezien en toen gereserveerd. In deze enkele weken was de stoel 50% in prijs gestegen! De mevrouw van de verkoop verklaarde de prijzen te hebben verhoogd, omdat alles tóch wel erg duur wordt ;) De man achter de balie in het hotel verklaarde gisteren dat het minder druk is dan voorheen, maar dat de toerist zich naar andere leukere plaatsen in CR begeeft. Ik denk dat dit laatste niet het geval is en dat Midden Amerika kennis maakt met een terugloop in het toerisme. Ik vraag me af of de economie van CR sterk genoeg is om dit op te kunnen vangen. Het boekje ´aan het einde van de regenboog in CR´ vertelt het wel en wee van CR in de jaren ´80. De toekomst van CR was toen niet bijzonder rooskleurig te noemen en men ´keek op´ naar Nicaragua, dat overeind werd gehouden door subsidies vanuit Nederland (!). De grenszone tussen Nicaragua en CR was toen absoluut verboden gebied. Intussen is de situatie omgekeerd en heeft CR zich in een tijd van 20 á 30 jaar uit een diep dal weten te werken. Deels het gevolg van politiek bestuur, maar zeker ook ´het pakken van het moment´ en profiteren van tegenslag in omringende landen destijds. Tóch is de economie van Panama sterker, dan die van CR (vlg CR is dit niet zo ;)) en ik ben benieuwd, gezien de geschiedenis van CR, waar Nicaragua over 20 jaar staat. Want het blijkt maar weer, een balletje kan raar rollen ....