Vandaag de oversteek gewaagd terug naar Costa Rica. Uiteindelijk was het reisdoel San Vito, dit ligt zuidelijk van Costa Rica tegen de grens met Panama aan. Het was nog een heel tour uit te vinden hoe de reis precies zou moeten gaan verlopen. San Vito kent een kleine grensovergang in de bergen, maar na wat Panamezen te hebben gesproken, werd mij niet duidelijk of deze overgang wel officieel was. Uiteindelijk toch voor de gebruikelijke overgang gekozen, die bekend staat als ´Chaos´ of te wel een van de meest gevreesde grensovergangen in Midden Amerika. ´Een mens lijdt het meest van hetgeen men vreest´, want het viel al met al reuze mee. Ik had de bus naar San Jose genomen, zodat ik er zeker van zou zijn goed de grens over te komen. De baggage is volledig besnuffeld door een hond, want de controle op smokkel van drugs is in Midden Amerika enorm.
Onderweg ben ik in het plaatsje ´Neily´(in CR) uitgestapt en overgestapt op een bus naar San Vito. Het laatste stuk is een tocht van enkele kilometers, maar duurt tóch nog twee uur! De gehele tocht gaat in de 2e versnelling, langzaam de berg op! In een bus van max. 50 personen kunnen er wel 150 :), ben ik intussen achter. Vanwege de hoge brandstof prijzen zijn enkele busdiensten geschrapt, dus als er een bus gaat dan zit deze ook ´stampvol´. San Vito ligt centraal tov Nationaal Park ´Amistad´ en ´De Wilson Botanische Tuinen´ (met de 2e grootste palmboom collectie ter wereld!). Gelukkig had ik een deel van het Nationaal Park ´Amistad´ in Panama bezocht, want de regentijd gooit ´roet in het eten´. Naar het blijkt is het moelijk om dit enorme park te bereiken, daar heb je een 4x4 taxi voor nodig (en daar heb ik intussen ervaring mee :) Zie eerder bericht Cerro Punta). Na aankomst in San Vito heb ik direct een taxi naar de wereldbekende Botanische tuinen genomen en uitgezocht wanneer de bus naar San Jose hier vertrekt. Verder staat Costa Rica in dit gebied op een ´laag pitje´, het is immers laag seizoen en ik heb nou niet écht het idee dat men op een verdwaalde toerist zit te wachten :( (Naar alle waarschijnlijkheid de keerzijde van een land dat in enkele maanden per jaar behoorlijk veel geld verdient met toerisme). Op dit moment ´mis´ ik Panama wel een beetje, maar eenmaal weer op het juiste spoor, ga ik ervan uit dat de ´heimwee´ van korte duur zal zijn! Het verschil tussen Panama en Costa Rica valt me nu duidelijk op. Panama, een land in opkomst, benut de kansen van het toerisme (en dat is voor een toerist aantrekkelijk). Costa Rica, groot geworden door het toerisme, gebruikt het toerisme/ toerist om meer geld te verdienen (en dat is voor een toerist niet altijd aantrekkelijk ... )
San Vito ligt overigens in het gebied waar het boekje ´Aan het einde van de Regenboog, in Costa Rica´ zich afspeelt! Omdat de weersomstandigheden in dit deel te veel mijn reisprogramma bepalen, heb ik besloten om langzaam maar zeker terug te reizen richting het Noorden van CR (San Jose). Morgen passeer ik ´Quepos´, de plaats waar ik in Augustus de reis begon.
Onderweg ben ik in het plaatsje ´Neily´(in CR) uitgestapt en overgestapt op een bus naar San Vito. Het laatste stuk is een tocht van enkele kilometers, maar duurt tóch nog twee uur! De gehele tocht gaat in de 2e versnelling, langzaam de berg op! In een bus van max. 50 personen kunnen er wel 150 :), ben ik intussen achter. Vanwege de hoge brandstof prijzen zijn enkele busdiensten geschrapt, dus als er een bus gaat dan zit deze ook ´stampvol´. San Vito ligt centraal tov Nationaal Park ´Amistad´ en ´De Wilson Botanische Tuinen´ (met de 2e grootste palmboom collectie ter wereld!). Gelukkig had ik een deel van het Nationaal Park ´Amistad´ in Panama bezocht, want de regentijd gooit ´roet in het eten´. Naar het blijkt is het moelijk om dit enorme park te bereiken, daar heb je een 4x4 taxi voor nodig (en daar heb ik intussen ervaring mee :) Zie eerder bericht Cerro Punta). Na aankomst in San Vito heb ik direct een taxi naar de wereldbekende Botanische tuinen genomen en uitgezocht wanneer de bus naar San Jose hier vertrekt. Verder staat Costa Rica in dit gebied op een ´laag pitje´, het is immers laag seizoen en ik heb nou niet écht het idee dat men op een verdwaalde toerist zit te wachten :( (Naar alle waarschijnlijkheid de keerzijde van een land dat in enkele maanden per jaar behoorlijk veel geld verdient met toerisme). Op dit moment ´mis´ ik Panama wel een beetje, maar eenmaal weer op het juiste spoor, ga ik ervan uit dat de ´heimwee´ van korte duur zal zijn! Het verschil tussen Panama en Costa Rica valt me nu duidelijk op. Panama, een land in opkomst, benut de kansen van het toerisme (en dat is voor een toerist aantrekkelijk). Costa Rica, groot geworden door het toerisme, gebruikt het toerisme/ toerist om meer geld te verdienen (en dat is voor een toerist niet altijd aantrekkelijk ... )
San Vito ligt overigens in het gebied waar het boekje ´Aan het einde van de Regenboog, in Costa Rica´ zich afspeelt! Omdat de weersomstandigheden in dit deel te veel mijn reisprogramma bepalen, heb ik besloten om langzaam maar zeker terug te reizen richting het Noorden van CR (San Jose). Morgen passeer ik ´Quepos´, de plaats waar ik in Augustus de reis begon.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten