Voordat ik naar Cahuita in CR kon, moest ik natuurlijk eerst de grens over van Nicaragua naar CR. Dezelfde grens als 1,5 week geleden (zie foto). Het weer in Nicaragua was goed; geen regen en warm. Aangezien ik tegen de grens met CR zat (San Juan del Sure) had ik gehoopt wellicht direct door te kunnen reizen naar Cahuita. In Cahuita ken ik de weg, dus hoefde mij om een slaapplaats geen ´zorgen´te maken .... Enfin, het liep anders!
De bus kwam in een stortbui met onweer tegen 17h aan in San Jose. Veel later dan gepland. Onderweg had ik besloten in het hotel van de Tica bus te blijven slapen in San Jose, omdat ik geen zin had om op dit tijdstip over straat te gaan in de stromende regen. Echter bij aankomst bleek het hotel van tica bus in renovatie te zijn en dus niet open! Men bood mij een alternatief aan in de buurt van de Ticabus (enkele meters lopen) namelijk; ´Hospedaje Gallo Pinto´ (vrij vertaald ´Slaapplaats/´Hotel´ Kip met bonen). Tja, wat moest ik daar nu van denken? De nacht ervoor had ik op het strand doorgebracht en het hotel in San Juan del Sure was, ondanks een airco en een ventilator op VOLLE toeren, behoorlijk warm. Ik was toe aan een goede nachtrust. Ik besluit een taxi te nemen naar een vetrouwd hotel in San Jose, daar verblijf ik regelmatig. Vrij luxe; warme (heet!) douche en ontbijt op de bovenste etage van het hotel, maar ik was daar wel aan toe.
Ik loop naar buiten, in de armen van een (achteraf nogal slonzig type) taximan. De man dringt aan snel in de auto te gaan zitten ivm de hoeveelheid regen, die valt. Daar had hij wel gelijk in, het kwam immers met bakken uit de lucht zetten. Achteraf ook vreemd, want in Midden Amerika bepaal je eerst de lokatie en vervolgens de prijs voordat je instapt. Eenmaal in de auto herhaal ik voor de chauffeur waar ik heen wil, ik had het bij ´het ontmoeten´immers ook al gezegd. De chauffeur vertelt me dat het Hotel tijdelijk gesloten is en hij me daar niet heen kan brengen ..... Op zich vreemd, want ik was er 1,5 week geleden nog geweest, aan de andere kant ook logisch want het was het hotel met cement, mortel en gipsplaten (zie eerder bericht). Ik werd wat zenuwachtig, want ik had niet écht griep op de situatie (Ticahotel gesloten, zeer slecht weer en het bepalen van een alternatief wilde niet écht lukken). Van een aantal Hotels in San Jose heb ik kaartjes in mijn Lonely Planet zitten. Die hotels heb ik ooit bezocht en bieden een alternatief (´plan B´). De chauffeur stelt voor ´eerst te bellen´ voordat hij naar een hotel rijdt. Wellicht is het hotel, dat ik noem, vol. Op zich vreemd, want ik heb zelden een hotel getroffen dat vol is. De chauffeur zegt dat het een drukke tijd is in San Jose, ivm met een Internationale bijeenkomst en wijst me op de vele vlaggen in de stad. Er hingen inderdaad meer vlaggen dan voorheen, achteraf is dit om onafhankelijkheidsdag te vieren as. maandag (15-09-08). De chauffeur toets het (foute) telefoonnummer op zijn mobiel in en geeft vervolgens de telefoon aan mij. De stem zegt dat er GEEN plaats is in het hotel, dat ik opgaf. Ik vraag of ik wel met het juiste hotel spreek, want ik ben het ´je weet wel Mr. Martin uit Holland´, die enkele weken/ dagen geleden nog had geboekt !? De stem geeft geen blijk van erkenning en hangt op. (Achteraf belde de chauffeur iedere keer een vriend van hem op, die mij op het verkeerde spoor zette)
Uiteindelijk wist ik het ook niet meer en vraag de chauffeur me naar een hotel te brengen uit de Lonely Planet (ook dat hotel had ik vorige week nog bezocht, om zo altijd een alternatief te hebben). ´Oh nee´, zegt de chauffer ... dat is écht een gevaarlijk gebied van de stad. Op zich vreemd, want ik was daar al vaker geweest. Uiteindelijk vraag ik de chauffeur of hij wellicht een alternatief heeft. Hij zegt dat het niet makkelijk is, omdat vele Internationale gasten SJ bezoeken deze dagen .... Tóch weet hij wel iets, maar dat is wel prijzig (60 Dollar per nacht). Intussen begint het hevig te onweren en gaat het nog harder regenen! Tja wat moest ik doen .... ? Ik besluit dat de chauffeur me daar dan maar heen moest brengen, het was immers maar voor één nacht. Eenmaal aangekomen bekruipt mij een wat ´akelig´ gevoel. ´Hier was het niet pluis!´ De man bij de entree vraagt mijn paspoort, zodat hij een kamer kan boeken. Op de muur lees ik dat je ook een kamer per uur (!) kunt huren en zie de condooms in diverse maten, kleuren en smaken op de balie liggen. ´Ik moet hier zo snel mogelijk weg zien te komen´, schoot in een flits door mij heen!
Ik ontvang mijn paspoort terug, pak mijn rugzak en handbaggage, gooi de rugzak op mijn rug, snauw naar de man ´dat het hier niet pluis is´en zet het op een lopen. Buiten kom ik de chauffeur tegen, die op zijn ´deel´ stond te wachten (een kamer kostte immers 60 dollar). Hij biedt mij aan een ander hotel te regelen. Ik geef er geen aandacht aan en zet het op een lopen. Gelukkig ken ik de weg in San Jose en verdwijn tussen de mensen op de ´Avenue Central´; de hoofdstraat van San Jose. Daar vraag ik een voorbijgangster of ze me de weg kan wijzen naar het Centraal Park. Zij kwam uit haar werk en moest daar ook heen. Eenmaal in het park ben ik naar het hotel gelopen, dat vlg de chauffeur gesloten was. Natuurlijk was het hotel open! Ik heb een rustige kamer gevraagd, ben onder de hete douche gaan staan en ben vervolgens tot de volgende ochtend 8 uur in slaap gevallen. Dit heet in Midden Amerika écht uitslapen :)
Dit was dus een wat minder leuke ervaring in Costa Rica ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten