Vandaag ben ik aangekomen in Chinadega (Noord West Nicaragua), dit is denk ik wel één van de warmste plaatsen van Nicaragua! Zelfs inwoners uit de hoofdstad Managua vinden het hier warm, dus dat zegt wel wat!
Onderweg zie ik een aasgier, zo´n 10 jaar geleden zat de stad Esteli er vol mee en zag je op iedere hoek van de straat een rijtje aasgieren op een dak van een huis zitten. Wellicht heeft het ermee te maken dat het regentijd is, maar wel opvallend dat die beesten niet meer in de straten voorkomen.
Een andere verandering is de vermelding van ´gehandicapten vervoer´ op vrijwel iedere openbare bus. Voor een Nederlander niet vreemd, maar wel als je de situatie hier kent. Uberhaupt het gebruik van een rolstoel in de straten en stoepen van Midden Amerika, met soms wel verhogingen van 0,5 meter of meer! Omdat ik nergens een verlaging of lift in een bus zag, was ik benieuwd hoe een rolstoel de bus in zou moeten komen. Enfin, onderweg was het dan tóch zover ... ik mocht het mee maken. Ik zat in een oude Amerikaanse Schoolbus (je weet wel die grote gele uit Amerikaanse films), achterin de bus wordt de deur opgegooid en de 2e busman (er zit hier min. 2 man personeel op iedere bus) trekt de rolstoel incl. patient (!) zo naar boven. Om je een beeld te geven; een oude Amerikaanse schoolbus is wel een meter hoog. Iedereen maakt plaats. Die domme Hollander begreep er natuurlijk weer niets van, dus moest even worden verwijderd uit het gangpad, zodat vervolgens de rolstoel achterin de bus kon staan.
Het was deze ochtend vroeg op, want om 06.30h vertrok de bus richting Leon (de 2e grootste stad van Niacaragua). Onderweg een overstap naar Chinandega, uiteindelijk heb ik er zo´n 4 uur overgedaan. Er was (wederom) een hartelijk welkom in Chinandega. Sinds enkele weken woont de familie Grootjen - Pastora uit Halsteren/ Bergen op Zoom hier, zij zijn voorgoed in Nicaragua gaan wonen. Dat is even vreemd als je elkaar voor het laatst in Nederland hebt gezien. Het was even wennen om Nederlands te praten ... Na de nodige handjes schudden en een kop koffie hebben we het stuk land bekeken, dat Rob en Alica hier hebben gekocht. Zij gaan hier een huis bouwen. Intussen regent het onophoudelijk.
Ik wil graag het National Park 'Vulkaan Cosiguina' bezoeken met bijbehorende Mangrove bossen. Dit zijn de grootste mangrove bossen van Midden Amerika en moeten dus wel erg prachtig zijn :) Na een ochtendje speurwerk blijkt dit toch 'een brug te ver te zijn' . Op dit moment is het regentijd in Nicaragua (t/m Oktober) hierdoor zijn de wegen naar het Nationaal Park zeer slecht begaanbaar en is er altijd weer een kans dat je ergens strandt ..... Dit kan ik dus beter op een moment plannen in de droge tijd. Ik wil nog veel zien; de Caribien van Costa Rica en Panama, dit laatste is vele dagen reizen. Mede ook omdat de vliegtickets erg duur zijn en je dus afhankelijk bent van de (tica)bus. Ik besluit morgen (07 september) door te reizen naar San Juan del Sur; het Zuid-Westen van Nicaragua gelegen tegen de grens met Costa Rica.
Onderweg zie ik een aasgier, zo´n 10 jaar geleden zat de stad Esteli er vol mee en zag je op iedere hoek van de straat een rijtje aasgieren op een dak van een huis zitten. Wellicht heeft het ermee te maken dat het regentijd is, maar wel opvallend dat die beesten niet meer in de straten voorkomen.
Een andere verandering is de vermelding van ´gehandicapten vervoer´ op vrijwel iedere openbare bus. Voor een Nederlander niet vreemd, maar wel als je de situatie hier kent. Uberhaupt het gebruik van een rolstoel in de straten en stoepen van Midden Amerika, met soms wel verhogingen van 0,5 meter of meer! Omdat ik nergens een verlaging of lift in een bus zag, was ik benieuwd hoe een rolstoel de bus in zou moeten komen. Enfin, onderweg was het dan tóch zover ... ik mocht het mee maken. Ik zat in een oude Amerikaanse Schoolbus (je weet wel die grote gele uit Amerikaanse films), achterin de bus wordt de deur opgegooid en de 2e busman (er zit hier min. 2 man personeel op iedere bus) trekt de rolstoel incl. patient (!) zo naar boven. Om je een beeld te geven; een oude Amerikaanse schoolbus is wel een meter hoog. Iedereen maakt plaats. Die domme Hollander begreep er natuurlijk weer niets van, dus moest even worden verwijderd uit het gangpad, zodat vervolgens de rolstoel achterin de bus kon staan.
Het was deze ochtend vroeg op, want om 06.30h vertrok de bus richting Leon (de 2e grootste stad van Niacaragua). Onderweg een overstap naar Chinandega, uiteindelijk heb ik er zo´n 4 uur overgedaan. Er was (wederom) een hartelijk welkom in Chinandega. Sinds enkele weken woont de familie Grootjen - Pastora uit Halsteren/ Bergen op Zoom hier, zij zijn voorgoed in Nicaragua gaan wonen. Dat is even vreemd als je elkaar voor het laatst in Nederland hebt gezien. Het was even wennen om Nederlands te praten ... Na de nodige handjes schudden en een kop koffie hebben we het stuk land bekeken, dat Rob en Alica hier hebben gekocht. Zij gaan hier een huis bouwen. Intussen regent het onophoudelijk.
Ik wil graag het National Park 'Vulkaan Cosiguina' bezoeken met bijbehorende Mangrove bossen. Dit zijn de grootste mangrove bossen van Midden Amerika en moeten dus wel erg prachtig zijn :) Na een ochtendje speurwerk blijkt dit toch 'een brug te ver te zijn' . Op dit moment is het regentijd in Nicaragua (t/m Oktober) hierdoor zijn de wegen naar het Nationaal Park zeer slecht begaanbaar en is er altijd weer een kans dat je ergens strandt ..... Dit kan ik dus beter op een moment plannen in de droge tijd. Ik wil nog veel zien; de Caribien van Costa Rica en Panama, dit laatste is vele dagen reizen. Mede ook omdat de vliegtickets erg duur zijn en je dus afhankelijk bent van de (tica)bus. Ik besluit morgen (07 september) door te reizen naar San Juan del Sur; het Zuid-Westen van Nicaragua gelegen tegen de grens met Costa Rica.
Het verblijf in Chinandega was aangenaam. Via deze weg; familie Pastora en familie Grootjen heel erg bedankt voor de gastvrijheid. Gisterenavond heerlijk piza gegeten met de hele familie!
Mbt de vragen, die me bereiken over de nodige orkanen. Buiten de regen heb ik hier geen last van noodweer, dus alles onder controle :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten