Afgelopen week had het uitzonderlijk veel geregend. Wegen veranderen in rivieren en rivieren treden buiten hun oevers en als de wegen weer opdrogen, dan blijft er een ruige verrotte weg over de bergen in. Die weg moesten wij hebben, om het legstrand van de zeeschildpadden te bereiken. Nog niet alle rivieren hadden hun oorspronkelijke weg alweer gevonden. De wegen drogen op en veranderen in een niet begaanbare keiharde modderlaag. Om enige kans te maken is een 4x4 wagen absoluut noodzakelijk. Zo gezegd gedaan!
Om 20h - lokale tijd - vetrekken we richting strand. De tocht is absoluut ruig. Meerdere keren moeten we de auto verlaten, om de wegen te inspecteren. We willen immers niet met de rivieren meegesleurd worden als de auto in de waterstroom zou verdwijnen. Na een tocht van 5 kwartier bereiken we het uiteindelijke strand. Aarde donker, je hoort alleen het slaan van de golven op de kust. De Pacific staat hoog deze nacht en we kruipen - als eendjes in een rij - over het strand. En ze zijn er! Niet die grote zeeschildpadden. Maar de nesten die zo´n 2 maanden geleden zijn gelegd staan op het punt van uitkomen. In het verelden heb ik deelgenomen aan een vrijwilligers project op Kreta, voor behoud van de zeeschildpadden aldaar - de Carretta Carretta schildpad. Echter wat ik deze nacht heb gezien, had ik nog niet eerder mogen meemaken en overtrof al mijn verwachtingen! Her en der staken zwarte puntjes boven het zand uit, het blijken neusjes van baby zeeschildpadjes te zijn. De nesten staan op het punt van uitkomen. De maan is voor iets meer dan een kwart zichtbaar en zorgt voor lichtweerkaatsing in de zee. Hierdoor weten de jonge zeeschildpadjes hun weg naar zee te vinden. We knielen neer en observeren dit ongelofelijke natuurwonder. Uit het zand komen een honderdtal zwarte baby zeeschildpadjes kruipen. De schildpadjes zijn iets groter dan een 2 euro munt. Geduldig wachten ze op elkaar om vervolgens masaal individueel de weg naar zee te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten